Arkadaşımın annesi, genç sayılabilecek bir yaşta eşini kaybetti. Üç oğlu var. Hepsini okutup, meslek sahibi yaptı ve bir tanesini de evlendirdi. Bu arada birisiyle tanışıyor ve evlenmeye karar alıyorlar. Fakat çocukları buna şiddetle karşı çıkıyor ve 'evleneceğine öl' diyorlar. Çocuklarıyla ne kadar anlaşmak için çaba gösterse de hepsi boş çıkıyor. Ve sonunda kimseye haber vermeden kaçıyor. Bir süre sonra evlendikleri haberini alıyorlar. Ben de arkadaşıma, annesinin bu isteğine saygı gösterip, destek olması gerektiğini söylesem de, onlar sonuna kadar karşılar. Şimdi ise görüşmüyorlar. Bu durumda sizce, destek olmaları gerektiğini söyleyen ben mi, annesini silen arkadaşım mı haklı?
Bence sen haklısın,bencilmiş arkadaşın.Hayat herşeye rağmen devam eder ve aslında herkes kişi olarak yalnız ve yalnız kendi hayatını yaşar kalabalıklar içinde.Kadın kaçmamalıydı ve kendi hayatını ayrıca kurabilmeliydi.Tebrik ederim kadını.Büyük cesaret ataerkil erkek egemen bir toplumda,onun gibi kadınlar bu erkek egemen toplumu düzeltecekler tek tek,bravo!..
