Pazar günü aniden kız arkadaşım beni kahvaltıya davet etti ki saat öğlenin 1'i ve ben daha yeni uyanmıştım. Kendisine ayıp olmasın diye gideyim dedim. Hazırlanıp hazırlanmaz hemen evden çıkacağımı söyledim. Tamam dedi bana. Fakat benim de sabah duş almam gerekiyordu. Anlarsınız ya gece rüya görürsünüz ve sabah kalktığınızda duşa girersiniz. Cenabetlik durumları yani. Neyse kız arkadaşımın yanına geldiğimde kız arkadaşım bir sinirli bir sinirli... Parçalayacak neredeyse beni yani... Ona mazeretimin olduğunu o yüzden geç kaldığımı söyledim. Mazeret falan dinlemem sen çok uyuşuksun o yüzden geç kaldın dedi bana. Israrla mazeretim olduğunu söyledim. Mazereti sordu. Ve bende zorunlu duş almam gerektiğini, o yüzden geç kaldığımı söyledim. Ve benim bu mazeretimi kabul etmedi. Arkadaşlar ben cenabet vaziyetinde dışarı çıkmam. Şimdi soruyorum size sizce kim haklı?

Arda'yı ilk okulda gördüm. 2 ay hiç dikkatimi çekmemişti. Bir anda oldu. Aşık olduğumu hissettim. Benim ondan hoşlandığımı öğrendi. Yaklaşık 2 hafta sonra bir arkadaşından telefonunu aldım. Mesajlaştık. Benden hoşlandığını söyledi. Ama bi çıktığı vardı. Yaklaşık 3 hafta sonra benim için çıktığından ayrıldı. Ama bana çıkma teklif etmedi. 2 ay öyle oyaladı. Ama bu arada mesajlarda benden çok hoşlandığını söylüyordu. Bir gün ona çok kızdım. Eski erkek arkadaşımla barıştım ve onun kulağına gitmesini sağladım. Sonra o da başka bir kızla çıkmaya başladı. Ama sevmediğini öğrendim. Hem de hiç sevmiyormuş. Ben onu hala seviyorum. Sizce kim haklı?

Sevgilim benim e-posta adresimin parolasını biliyor, ben de onunkini. Bir gün onun posta kutusuna baktığımda, birkaç erkeğin aşkla ilgili birşeyler yazmış olduğunu gördüm. Sevgilim bunları kendisinin değil en yakın dostunun okuduğunu söylüyor. Sizce sevgilimden ayrılayım mı, yoksa herşeyi unutup devam mı edeyim?

Şu repliklerden hangilerini hatırlıyorsunuz?