Arkadaşımın annesi, genç sayılabilecek bir yaşta eşini kaybetti. Üç oğlu var. Hepsini okutup, meslek sahibi yaptı ve bir tanesini de evlendirdi. Bu arada birisiyle tanışıyor ve evlenmeye karar alıyorlar. Fakat çocukları buna şiddetle karşı çıkıyor ve 'evleneceğine öl' diyorlar. Çocuklarıyla ne kadar anlaşmak için çaba gösterse de hepsi boş çıkıyor. Ve sonunda kimseye haber vermeden kaçıyor. Bir süre sonra evlendikleri haberini alıyorlar. Ben de arkadaşıma, annesinin bu isteğine saygı gösterip, destek olması gerektiğini söylesem de, onlar sonuna kadar karşılar. Şimdi ise görüşmüyorlar. Bu durumda sizce, destek olmaları gerektiğini söyleyen ben mi, annesini silen arkadaşım mı haklı?
öncelikle durum yok üzücü, bu tarz bir durumda ne yapılması gerektiğini aile içinde konuştuk biz hatta, arada esprisini bile yaparız. kesinlikle destek olmaları gerekiyor, insan resmen bir eş olmasada bir hayat arakadaşı istiyor. her zaman annelerine destek olabilecekler mi? onun ihtiyaçlarını karşılayabilecekler mi? umarım benim kızım olur, kadın kısmı daha empatik.
