Ben üniversite okuyan İstanbullu Türk bir kızım. Okulda sekiz ay süren bir ilişkim vardı ve daha dün bitirdim. Çünkü erkek arkadaşım Kürt'tü ve ailem tutucu olduğu için onu kabul etmeyeceklerinden korktum, söyleyemedim. Onunla bir geleceğim olamaz diye düşündüm ama onu deliler gibi seviyorum, onsuz yapamayacağımı düşünüyorum ve hep ağlıyorum. Arkadaşlar sizce ayrılmakla doğru mu yaptım? Lütfen yorumlarınızla bana yol gösterin, ne yapacağımı bilmiyorum...
ailen bazı şeyleri senden çok daha iyi görür. O yüzden bu yaşlarda onları her ne kadar anlamasanda dinlemekte fayda var. Ayrıca da onsuz yapamayacaksın diye bir şey yok, herkesin yerine birisi konulabilir.. şartlama kendini öyle.
