Kocanız sizdeki güzellikleri farketmiş ve daha gözünüz açılmamışken kapıp evlenmişse, aradan yıllar geçmesine rağmen size kendisini sevdirmeyi başaramamışsa, 10 yıldan fazla sürede bu sevgi boşluğunu fedakarlıklarınızla kapatmaya çalışmış ama artık enerjiniz kalmamışsa, sevmeyi hiç tatmamış kalbiniz de şimdi bir başkası için çarpmaya başlamışsa, çocuğunuz da olmasına rağmen eşinizden ayrılır mıydınız? (Lütfen empati kurmaya çalışınız)
Evlenirken, bir gün biteceğini hiç aklına getirmiyor insan. Sevilip, seviliyorsun. Onu tanıdım diyorsun. Ve gözün açıkken bile evlensen, aslında onu hiç tanımadığını anlıyorsun. Derken çocuk giriyor devreye. Ve kendinden vazgeçiyorsun. Sevgisizliğe, ilgisizliğe de alışıyorsun ama işin içine öyle birşey giriyor ki, işte o zaman ben herşeyden önemliyim diyorsun. İstesen de arkana bakamıyorsun. Bence sen de bakma ve boşa geçirdiğin 10 yılı telafi etmeye bak. Unutma, yaşamak için yalnız 1 şansın var
