Arkadaşımın annesi, genç sayılabilecek bir yaşta eşini kaybetti. Üç oğlu var. Hepsini okutup, meslek sahibi yaptı ve bir tanesini de evlendirdi. Bu arada birisiyle tanışıyor ve evlenmeye karar alıyorlar. Fakat çocukları buna şiddetle karşı çıkıyor ve 'evleneceğine öl' diyorlar. Çocuklarıyla ne kadar anlaşmak için çaba gösterse de hepsi boş çıkıyor. Ve sonunda kimseye haber vermeden kaçıyor. Bir süre sonra evlendikleri haberini alıyorlar. Ben de arkadaşıma, annesinin bu isteğine saygı gösterip, destek olması gerektiğini söylesem de, onlar sonuna kadar karşılar. Şimdi ise görüşmüyorlar. Bu durumda sizce, destek olmaları gerektiğini söyleyen ben mi, annesini silen arkadaşım mı haklı?
Ben açıklayayım:Bence annenin tarafından bakılınırsa annem haklı.Çünkü yıllarca koskoca evi kendisi geçindirdirdi artık dinlenme zamanı geldi.Çocujların tarafından bakınılırsa küçüklükten beri annesi ile yaşamışlar.Ama üvey baba gelirse gurur yaparlar ve üvey babanın gelmesini istemezler.(Bende öyle yapardım ama Allah korusun...)
