perperok:
'Açarken ufkunda güller alevden'
Çıktı, her günkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangını
Yürüdü, kendinden emin
Sonsuzluğa doğru
Galata Kulesinde bekliyordu ecel
Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
Ölüm yolcusunun son arzusuydu bu
Bir adam düştü Galata Kulesinden
Bu adam benim oğlumdu..Bu şiiri hatırlatır bana bu en güzel kule..Özledim seni İstanbul..sağol pumpkin..
20 Kasım 2006