%50,9 | İlgilenmiyorum/Fikrim yok |
%17,6 | Beni senin gibi bir de annem terk etmişti, ki göbeğimde durur onun yokluğundan bana kalan çukur |
%15,7 | Bilerek mi yanına almadın giderken başının yastıkta bıraktığı çukuru? Güveniyordum oysa ben sevgimize, vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki saatin doğruluğu kadar |
%15,7 | İki çocuk rahatlıkla oturduğumuz kapının eşiğine, kendi başıma zor sığıyorum bugün. Büyüdükçe insan yalnız mı kalıyor ne? |
%11,1 | Deniz kıyısında bir martıyla konuşurken görüyormuş dostlarım beni sürekli, bir kaptanım çünkü kağıt gemilerden emekli |
%9,3 | Gülemedim ki hiç hasta yatağının başucunda, haberi bu yüzden yoktur annemin sol yanağımdaki gamzeden |
%9,3 | Kabuğunu koparmadan ne bir elmayı soyabildim ne de iyileştirebildim bir yaramı. Ama karşıma çıkınca kızmadım hiç elma kurduna, bendim çünkü bıçağı saplayan onun yurduna |
%9,3 | Yol kenarlarındaki yağmur mazgallarını kumbara sanıp harçlığımı atardım. Bu yüzden en çok denizden alacaklıyım. . . |
%8,3 | Komidinin üstündeki ilaçların sayıları arttıkça, kutularından yaptığım gökdelenin uzamasına seviniyorum. Ve bilmezdim Annemin yaşantısındaki renkliliğin yalnızca raflara dizili kavanozların içindeki reçeller olduğunu |
%7,4 | Kardeşiyle sokaklarda hep bir örnek giydirilen, sen nasıl sevmezsin eşitliği? Yürürken düşen çoraplarını aynı hizaya getirmek için annen değil miydi önünde diz çöken? |
%4,6 | Annesinin dizlerinin dibinden hiç ayrılmayan uslu bir çocuk gibidir limandaki deniz, ama sokağa çıkıp dalga olmak geçer yüreğinden |
%3,7 | Terasta toplanan kadınlar limandaki beyaz geminin ışıkları yanınca, dedikodusunu yapmayı unuturlardı tam o saatlerde sokaktan geçen yazlık sinemadaki biletçi kızın |
%2,8 | Sıralanmış saksılar vardı limana bakan penceremizin önünde. Ve çiçekler arkasında ekmek kırıntıları serpen martı yüzlü bir anne. . . |
%2,8 | Hiçbir bardakta dudak payı bırakmadınız bana, bir kaşık sesini bile çok gördünüz şekersiz içerek çaylarınızı |
%2,8 | Büyüklerle ben yapamıyorum, çocuklar da almıyor beni oyunlarına. Devlet dairesinde yangından kurtarılmayacak sıkışmış bir çekmece gibiyim, açılamıyorum sana |