ayı yogi: yalnızdeniz 'çevreni unutmak' diye bir şey söz konusu olamaz ki. içinde yaşadığın toplumu istesen de istemesen de yok sayamazsın. ama bu kendini düşünmenin ayıp bir şey olduğu anlamına gelmez. başkalarına yardım etmenin bile kişisel bir faydası var. birilerine yardım edince kendini iyi hisseder insan.

yalnızdeniz: Yani kendine zaman ayır en başta,kendin için yaşa öncelikle ama çevreni de unutma.Önce birey olarak kendin bazı şeyleri aş,sonra da etrafına ışık saç,mum gibi,öyle mi anlamalıyım sence?Bu da 80'lerden sonraki felsefe,ama 90'larda yetişen gençlik sanırım böyle yetişti.Önce birey,hep birey anlayışı.Depremden sonra değişti biraz o anlayış sanırım.

ayı yogi: sevgili yalnızdeniz, ben de bu cümleyi ilk gördüğümde bencillik olarak algılamıştım. ama cümlede 'yalnızca kendinizi düşünün' demiyor ki.senin söylediğin 'yaşam en güzel şeylerden biri', cümlesiyle çok benziyor aslında. kendi hayatını yaşamaktan keyif almayan bir insandan kime hayır gelir ki? mesela ben kimsenin bana 'sen olmasan, benim hayatımın bir önemi yok' demesini istemem. senin bakış açına da saygı duyuyorum ama bence bu cümle sadece 'bencilliğe' indirgenmemeli.