Biri giriyor hayatınıza. Zaman ile ona hem alışıyorsunuz hem de aşık oluyorsunuz. Ama o sizi kardeşi gibi görüyor. Sevginizi öğreniyor ve günün birinde size düşmanın bile söylemeyeceği şeyleri söylüyor. Kalbinizi, umutlarınızı, hislerinizi paramparça ediyor. Sonra size bunu sizin iyiliğiniz için yaptığını, böyle sürekli acı çekeceğinize bir kere çekip ondan nefret etmeniz gerektiğini ve bu yüzden yaptığını söylüyor. Ama siz ona hala deli gibi aşıksınız. Pollin Abla bu yapılan bir iyilik midir yoksa kötülük müdür?
Bunun adına'çocukluk aşkı' denir.Büyüdüğün zaman hafif değişimlere uğratarak anlatırsın,o zaman da zaten iyilik miydi kötülük müydü diye düşünmezsin merak etme...Böyle giderse herkes 7 yaşındayken doktorculuk oynadığı arkadaşlarını anlatıcak,önceden her ankete izin verilmezdi,o zaman güzeldi...
