Kocanız sizdeki güzellikleri farketmiş ve daha gözünüz açılmamışken kapıp evlenmişse, aradan yıllar geçmesine rağmen size kendisini sevdirmeyi başaramamışsa, 10 yıldan fazla sürede bu sevgi boşluğunu fedakarlıklarınızla kapatmaya çalışmış ama artık enerjiniz kalmamışsa, sevmeyi hiç tatmamış kalbiniz de şimdi bir başkası için çarpmaya başlamışsa, çocuğunuz da olmasına rağmen eşinizden ayrılır mıydınız? (Lütfen empati kurmaya çalışınız)
Kadın zorla değilse bile, ataerkil bir ailede, baba isteğiyle evlenmişse günahı var mıdır acaba? Hayatında hiç sevmemiş, herhangi bir erkekle yakınlaşmamışsa bile...Düşünün..Sonuç ayrılık olacaksa kocanın vebali yok mudur burada? Geçen 10 yıl, kocaya verilen en büyük zaman (kendisini sevdirmesi için ödül) değil midir? Ve bu süre, bir kadının ailesi ve çocuğu için yaptığı en büyük fedakarlık sayılmaz mı? Çocuğun mutluluğu biraz da (bence bütünüyle) eşlerin mutluluğuyla doğru orantılı değil midir?