Peyami Safa, Canan adlı kitabında Selim adlı karakterin ağzından diyor ki: "İnsan tabiattan bile bıkıyor. İnanmazsın bütün bu manzaraları gülünç bulurum. Bize vaktiyle öğretmişler ki; dağ, dere, tepe, deniz, mehtap güzel şeylerdir. Bu telkin altında, kendimize bunları güzel göstermeye çalışıyoruz. Bana öyle geliyor ki güzel hakkındaki telakkilerimiz biraz gelişime muhtaçtır."Siz bu söze katılıyor musunuz?
Doğru bir tespittir. Aslında bunun altında yatan genel bir koşullanmadır. Yani önce aile sonra toplum bize bir takım şeylerin güzel olduğunu koşulluyor. Ancak buna kıstas koyamıyor. Gün batımı güzeldir. Tamam ama niye. Sonuçta bir gün daha bitti ve bir gün daha yaşlandık. Bu mudur yani?
