Hayat zorlaşınca, çıkmaz sokaklarda soluksuz kalınca, kırılınca camdan kalp, seyyar sevdalarda parçalanınca, dert bitmeyince, bildiğin çektiğine yetmeyince, göz görmeyince, gönül hissetmeyince, azalınca manadan, dönüp yalnızlığa kilitlenince yüreğin yükünü hafifletmek için ne yapmak lazım?
Keske bir sevgilim olsaydi da böyle bir sey yasasaydim. Hayal kirikligi dahi yasamayadik ki biz. O yüzden ne yapilmasi gerektigini bilmiyorum. :)