Peyami Safa, Canan adlı kitabında Selim adlı karakterin ağzından diyor ki: "İnsan tabiattan bile bıkıyor. İnanmazsın bütün bu manzaraları gülünç bulurum. Bize vaktiyle öğretmişler ki; dağ, dere, tepe, deniz, mehtap güzel şeylerdir. Bu telkin altında, kendimize bunları güzel göstermeye çalışıyoruz. Bana öyle geliyor ki güzel hakkındaki telakkilerimiz biraz gelişime muhtaçtır."Siz bu söze katılıyor musunuz?
Bu konuyu ben de çok kafama takmışımdır. Güzel kavramı sanki hep büyüklerimizden miras gibi. En başında gül güzel bir çiçektir demeseler de tam tersini söyleseler acaba yine de gül hakkındaki algımız aynı olur muydu? Ben cevabı bilmiyorum.
