Yaşımdan çok olgun konuşuyormuşum. Arkadaşlarım beni sevmiyor ve sürekli yaşımdan büyüklerle arkadaşlık kuruyorum. ( 18-30 yaş arası) Bu öğretmenlerimden azar işitmeme neden oluyor çünkü arkadaşlarımın beni dışlaması sayesinde psikolojim bozulurmuş. Ailem ise olgun bir kız olmamdan dolayı gurur duyuyor. İki taraf arasında kaldım. Sizce ailem mi, öğretmenlerim mi haklı?
insan sosyal bir varlıktır. ailenin seni yanlış yönlendirdiğini düşünüyorum. biraz olgun olmak iyidir ama abartmaya gerek yok, elbet bir gün büyüyeceksin. fiziki olarak gelişmiş olman zihnen de gelişmiş olduğunu göstermez, ailen böyle bir yanılgıya düşmüş olabilir. yaşını yaşa derim. bir daha 12 olmayacaksın ama bir gün 18 olacaksın ve hayat daha da zorlaşacak. yaşının keyfini çıkar, çocukça saçmalıklar yap. kimse senden özür filan da beklemez...
