Sekiz senedir evli bir beyle beraberim. Birbirimizi seviyoruz. Eşini de sevdiğini, ama beni daha farklı sevdiğini söylüyor. Ve ben bu samimiyetine inanıyorum. Eşiyle bu konuyu konuşursa kabul edebileceğini söylüyor. Fakat çocuğundan ayrı kalmayı kabullenemiyor. Birçok defa bitirmeyi denemiş olmamıza rağmen birbirimizden de vazgeçemiyoruz. Boşanması konusunda da onu sıkboğaz etmek istemiyorum. Benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?
yıkılan yuvanın üstüne yuva kurulmaz çoluk çocuğu olan bir adamla bile bile birlikte olmak şerefsizliktir sakın kimse aşk bu herşeyin önüne geçer demesin hiçbir aşk bir çocuğun ve ananın mutluluğundan ve bir kadının şerefinden daha üstün olamaz
