Bu uzun bir aşk hikayesi. Sorum şu:Bir erkek arkadaşınız var diyelim çok seviyorsunuz size sürprizler hazırlıyor, taşı sıksa suyunu çıkarabilen bir insan, mesafeleri düşünmeden uçağa atlayıp geliyor özlediği için ama çok düşününce ailenizin bu ilişkiye sıcak bakmayacağını biliyor ve sonunun olmadığını görüyorsunuz. Çünkü siz üniversite mezunusunuz, o lise mezunu. Sizin durumunuz erkekten daha iyi. Siz erkekten 2 yaş daha büyüksünüz ve bu durumda siz olaylara daha kültürlü ve olgun yaklaşıyorsunuz ama o kırılmasın diye anlatamıyorsunuz çünkü;anlamıyor. Ve ayrı şehirlerde yaşıyorsunuz ama çocuk sizin için hiç tanımadığı bir memlekete gelirim diyor çünkü sizi çok seviyor, sizin için herşeyi yapmış zaten sizde hayatta bir daha böyle sevilmem diye düşünüyorsunuz. Ama sonucunda olması gerektiği gibi içiniz kan ağlasada bitirdiniz, o çok üzülüyor ama siz doğru yaptığınıza inanıyorsunuz bu durumda siz ne yapardınız?
Sen mantığınla karar veriyorsun ama ilişkileri devam ettiren, yaşanabilir kılan, herşeye anlam katan sevgiyi kenara bırakıyorsun. Sonunun kesinlikle olmayacağını biliyorum diyorsan zaten sen bu aşka hiç inanmamışsın, o bakımdan yol yakınken bitirmen iyi olmuş. Sevseydin eğer bazı zorlukların atlatılabileceğini de bilirdin, sevdiğin için bunları göze alamıyorsan onu haketmemişsin zaten. Yani neticede doğru yapmışsın :)
