Şehir dışında bir sevgilim var. Her hafta sonu ya da iki haftada bir hafta sonları yanına gidip iki gün kalıyorum. Onun yanına rahatça gidebilmem için ailelerimizin durumdan haberi yok. Ben serbest meslek sahibiyim, ailemle işletiyoruz; dolayısıyla o beni rahatça aradığı halde, ben rahat konuşamıyorum. Akşamları da ailemle beraber olduğum için yine rahatça görüşemiyorum. Ancak MSN'den görüşebiiyoruz. Bu sıralar uzaklıktan dolayı sık sık kavga ediyoruz. Ayrılma konusu açılınca 'Sen orada ailenin yanında rahatsın, ben burada tek başımayım. Sen bana destek oluyorsun seni seviyorum, kesinlikle ayrılamam senden' diyor. Genellikle görüşememekten ettiğimiz kavgalar, çok sık oluyor ve bu durum hem beni, hem de onu huzursuz ediyor. Ben onu çok seviyorum ama o beni çok daha fazla seviyor ve ayrılmak istemiyor. Ama ben ayrılmanın daha iyi olacağını düşünüyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Ne yapmak istiyorsan onu yap. Dünyaya bir kere geliyoruz, onu da istemediğimiz şeyleri yapıp kendimize eziyet ederek geçirmemeliyiz. En azından böyle basit konularda (basit derken, hastalık falan gibi ciddi sorunlarla kıyaslayarak yorumluyorum)
