Gayet samimi olduğumuz bir arkadaşımız, işle alakalı bir konuda olumsuz bir durum yaşadı. Bunu benimle paylaşmak için aradı ve karşılıklı konuşuyorduk. Tabi ben de onu destekler nitelikte konuşuyordum. Ancak o konuşurken araya girip bir şeyler söylediğimi düşünmüş olmalı ki bana; ''sende lafımı kesme, ille de bir şeyler söylüyorsun'' dedi. Ben de; ''bana kızma yahu'' falan dedim hafif gülerek ama resmen fırçaladı bu sebeple. Ben de susup dinledim. Sonra anlattı konuştu, ben sustum tabi doğal olarak. Sonra ben susunca ''orada mısın?'' dedi, ben de dinlediğimi söyledim. Neyse sonra konuşalım dedi. Ben de tamam iyi akşamlar dedim kapattım. Ancak bu davranışına ve bana kızmasına tepki gösterdik. Çocuk değiliz ve çocukla da konuşmuyoruz malum. Şu anda da aramızda isimsiz bir küslük var, iletişim kurmuyoruz ikimiz de. Sizce burada kim haklı?
Adam stresli. Sadece dinlenmek ve haklı bulunmak istiyor. Cevap duymak istemiyor. Meselenin peki nedeni ile ilgilenmiyor. Sadece dinle ve o susunca klasik bir iki teselli cümlesiyle sen haklısın de. (Güzin abla Pinokyo)