Bu uzun bir aşk hikayesi. Sorum şu:Bir erkek arkadaşınız var diyelim çok seviyorsunuz size sürprizler hazırlıyor, taşı sıksa suyunu çıkarabilen bir insan, mesafeleri düşünmeden uçağa atlayıp geliyor özlediği için ama çok düşününce ailenizin bu ilişkiye sıcak bakmayacağını biliyor ve sonunun olmadığını görüyorsunuz. Çünkü siz üniversite mezunusunuz, o lise mezunu. Sizin durumunuz erkekten daha iyi. Siz erkekten 2 yaş daha büyüksünüz ve bu durumda siz olaylara daha kültürlü ve olgun yaklaşıyorsunuz ama o kırılmasın diye anlatamıyorsunuz çünkü;anlamıyor. Ve ayrı şehirlerde yaşıyorsunuz ama çocuk sizin için hiç tanımadığı bir memlekete gelirim diyor çünkü sizi çok seviyor, sizin için herşeyi yapmış zaten sizde hayatta bir daha böyle sevilmem diye düşünüyorsunuz. Ama sonucunda olması gerektiği gibi içiniz kan ağlasada bitirdiniz, o çok üzülüyor ama siz doğru yaptığınıza inanıyorsunuz bu durumda siz ne yapardınız?
Yaşın daha 21, ne kültüründen ne olgunluğundan bahsettiğini anlayamadım.Durumunuza gelelim; yatlarınız, katlarınız, bankada milyonlarınız mı var? Bir de yaş farkı var değil mi? Hey Allahım ya, sanki uçurum. Ayrıca bu ne mantıklılık ya! Arkadaşım,eğer aşkının önüne geçmişse mantığın, bil ki bu aşk falan değildir.Çocuğu harcamışsın kısaca,yazık olmuş gerçekten. Sana değil ama, ona. Eğer sen gerçekten aşık olsaydın, bu sorun dediğin saçmalıkların lafını bile etmezdin. Susayım artık en iyisi...