Ben 30 yaşına gelmiş, 1. 75 boyunda ve 70 kiloda çevremdekiler tarafından yakışıklı bulunan bir gencim. Alanımda yüksek lisans diplomam var ve yakında yurt dışında doktora yapacağım. Eğitimim iyi düzeyde yani. Çoğu kimse tarafından neşeli, espirili ve komik bulunurum. Çok kimse yanımda iyi vakit geçirdiğini söylemiştir. Arkadaşlarımın çoğunluğu kızlardır ve bazılarıyla neredeyse her konuda paylaşımımız olmuştur. Benle çoğu zaman iyi vakit geçirdiğini söyleyen çok kişi vardır. Çoğunlukla arkadaşlarımı ben ararım ve bazen sadece hal hatır sormak için. Her şey iyi güzel ama kızlarla o kadar samimi olmama rağmen hala tek bir tane bile kız arkadaşım olmadı. Tekliflerim hep geri çevrildi ve şu zamana kadar kız arkadaşımın olmayışını söylemeye utanıyorum. Sizce eğer bir gün kendime göre bir kız arkadaş bulursam (hala ümitliyim) acaba hiç kız arkadaşımın olmadığını öğrenirse benden kaçar mı?
Seni çok iyi anlıyorum sayın anketör,Candan da çok güzel açıklamıştır bu durumu 'Sevdim,sevilmedim,seveni de sevemedim,canımdan böyle bezdim aman!' diye...Reddedilmek kadar da onur kırıcı bir şey yoktur,a bak aklıma bir anket geldi,onu da yapayım birazdan.Kadınlar erkeklerin geleceğine,erkekler de kadınların geçmişine bakar diye bir söz vardır,doğrudur ama genel geçer değildir,takma sen kafana derim ben.Sen zaten doğru insanı bulunca bunları dert etmez o da.Ediyorsa hoşçakal dersin :)
