ati07:
Yaşım gereği karekterimin henüz oturmadığı yıllarda öfkelendiğim zaman enginlere sığmam taşardım. ama şimdi kmlerle beraber olabileceğimin sınırlarını koydum ve bana huzur veren insanlarla olmaya çalışıyorum. İş yaşamında, trafikte ve farklı ortamlarda öfkelenmemeyi öğrendim. susuyorum. çünkü zaman öyle bir yere geldi ki, küçücük olaylar karşısında tabancaya, bıçağa sarılan insanlar var. insan hayatı bu kadar ucuz değil. sabırlı olmak gerekiyor.
22 Kasım 2006