john_napier: Kısacası A nın B olamam,B nin de A olamam dediği her durum için,birbirlerini sevmeyebilirler

umutcul: İlginç ve dolaylı formüle edilmiş bir anket adeta :) Birisi benim düşüncemi çarpıtmıyorsa, düşünceme hakaret etmiyorsa o kişiden hiç bir şekilde nefret etmem. Eğer benim düşüncemle kendi düşüncesini karşılaştırıp tezatlıkları ortaya koymaya çalışıyor ve bir doğru buldurmaya çalışıyorsa bundan mutluluk duyarım. O kişiye daha çok saygı duyarım (sınırlarda kaldığı sürece).

cherry24: A düşüncesine sahip kişinin ne kadar hoşgörülü olduğuna bağlı. Ki zaten, sevmek için A gibi bir düşünceye bağlı kalmaya da ne gerek var?

uslu yadigar: A düşüncesine sahip bir kişi B düşüncesine sahip kişinin düşüncesini, kendi fikirleri dolayısı ile benimsemiyorsa ve empati kurmayı denemiyorsa B kişisini sevmeyebilir.

çiçek1907: Birbirlerinin düşüncelerine saygı duymakdıkları anda birbirlerini sevmeyebilirler.

keremege: Nedensiz sevildiğine göre, nedensiz de sevilmeyebilir.

servetcembar: Bırakalım da sevmesin...

ayazcem: Yorumumu Volkan Konak'tan bir alıntıyla süsleyecektim ama maalesef İbrahimpekin kullanmış...Neyse yabancıya gitmedi...Aynı görüşteyim...'Vatanımı ,milletimi,Atatürk'ü sevmeyenle ahbaplık etmem...

balaban84: düşüncesini kabul ettiremediğinde bence insan karşısında kim olursa olsun ondan nefret eder.

Tun-cem: B deki boş kafalıysa sevilmeyebilir bence.

JohnNash: y=Ax+B durumunda y=0 ve A=0 olduğunda B de tuttursa ben 0 olmam diye, x boş olur, hemde bomboş olur, B x e saygı duymayı bilmeli, yoksa y B ye acımaz...

krgöz: Fikirlerimi değiştirmek için uğraşan insanlardan fazla hoşlanmam, o yüzden c düşüncesini a düşüncesinin yerine koymaya çalışanı sevmeyebilir bence, :) hoşçakal...

padişah: Düşmanımın fikrini söyleyebilmesi için canımı verebilirim diyebilendir kahraman.

sevgiozlemi: Ben bu konuda şöyle düşünüyorum. Her insanın kendine göre bir dünya görüşü vardır. Belirli ölçülerde karşıt görüşlü kişilerle tartışılabilir ki bu gereklidir. Zira fikir alışverişleri çok önemlidir. Olaya farklı açılardan bakmak gerekir. Ama B kişisi benim A görüşümü aşağılıyorsa, tek doğruyu kendi olarak görüyorsa ve farklı görüşlere tahammülü yoksa o kişiyi sevmem. İlişkimi keserim ve bu yüzden arkadaşlığımı bitirdiğim kişiler oldu.

Kurtulus99: B kişisi azılı kapitalist değilse ,uzlaşma ihtimali her zaman vardır.

ibrahimpekin: Bu konuyla birebir ölçüşmese de yakın olduğu için bir örnek vermek istiyorum; Volkan Konak bir konserinde şöyle diyor; 'beni sevmeyenlerle, şarkılarımı dinlemeyenlerle ahbaplık ederim, dinlemiyorlar diye belki biraz burulurum ama yinede ahbaplık ederim ama benim vatanımı, milletimi sevmeyenle, ulusumu sevmeyenle ahbaplık edemem' gibi birşeydi.. Yani aynı düşünceyi paylaşmak ve aynı şeyi sevmek şart değil, hakaret, yok saymak ve ihanet olmamalı. Bunlar dışında herşey bi nevi çekilebilir...

Ugugug: İnsanları düşünceleri yüzünden sevmemeyi olağan bulan biri kimseyi hatta kendisini bile sevemez. Kaç kişi kendi düşüncelerine göre yaşayabiliyor ki?

gamzet2: Yaa herhalde benim bu konudaki düşüncelerim herkese çok ütopik geliyordur. Çünkü ben görüşü ne olursa olsun (çok çok çok uç olmadığı sürece) herkesle anlaşabileceğimi daha doğrusu herkesin anlaşabileceğini düşünüyorum. Etrafımdaki çoğu kişi benimle aynı siyasi görüşü paylaşmıyor ama onları o kadar çok seviyorum ki, bu farklılığın bizi birbirimizden soğutamayacağını düşünüyorum. Zaman zaman tartışmalara giriyoruz mutlaka ama ortak birçok noktamız varken niye sadece siyasete bağlı kalalım. Burada

dpd06: Acaba Che Hitler'i sever miydi?Hmm bir düşünelim???Sevmek zorunda mı?Hayır.İdeolojisine engel olan birini neden sevsin?İdeolojilerin uygulanma şekilleri bambaşkadır,ne diye seveyim ben bir faşisti ya da faşist beni neden sevsin,ona göre çok sevdiği(!) ülkesini bölmeye çalışan biriyim çünkü.Önemli olan sevmek değil o ideolojiyi alt edebilmektir,bu da lafla değil eylemle olur.

pinokyo: B kişisinin sevmeye layık biri olunmadığını anladığı zaman.