Anket Sitesi

Ankete Yazılan Yorumlar

Kocanız sizdeki güzellikleri farketmiş ve daha gözünüz açılmamışken kapıp evlenmişse, aradan yıllar geçmesine rağmen size kendisini sevdirmeyi başaramamışsa, 10 yıldan fazla sürede bu sevgi boşluğunu fedakarlıklarınızla kapatmaya çalışmış ama artık enerjiniz kalmamışsa, sevmeyi hiç tatmamış kalbiniz de şimdi bir başkası için çarpmaya başlamışsa, çocuğunuz da olmasına rağmen eşinizden ayrılır mıydınız? (Lütfen empati kurmaya çalışınız)

VİPER: Yuh! diyorum başka bişey demiyorum :((
26 Şubat 2007
suay123: hayır 10 yıllık yuvamı bozmam bide çocuğum varsa asla.
25 Şubat 2007
baysevgi77: Sevdiğinizi söylediğiniz kişi size ne vaadediyor? Yaşı kaç? İşi ne? Şu andaki hayatını kendi yönetebiliyormu? Unutmayın, sevmek karşılıksız vermek demektir. İsterseniz bir melekle birlikte olun, kalp karpıntısı birgün azalacaktır.
25 Şubat 2007
psklgag: Ayrılmazdım çünkü insan kendi sevdiğiyle değil onu sevenle mutlu olur.
25 Şubat 2007
KuRŞuN87: bunu kız haliyle sana yaptıysa helal olsun ona..bn ayrılmazdım çünkü ortada çocuk var..herşeye rağmen sonuna kadr götürmeye çalışırdım..
24 Şubat 2007
kalbifirari: Ben erkeğim şimdi ne diyeyim...
23 Şubat 2007
appeliuss: Çocuk açısından hoş bir durum olmasa da ebeveynler gerekli ilgi ve alakayı gösterdiği sürece bence şu durumda ayrılmak en doğru çözüm. kendinize çektirdiğiniz zulum çocuğunuza da yansıyacaktır.
23 Şubat 2007
derin darbe: hepsini bırakın kurnazca davranıp daha benim gözüm açıkmadan beni kaptığ için (yani bunu anladığım zaman) onu asla sevemem... ve böyle bir adamı da bırakmam zor olmaz..
23 Şubat 2007
rında: uff ne uzun bı soru durumun zor ama ayrılırım mutsuz bı yuvada cocuklarda mutsuz olur
23 Şubat 2007
anturker: bunu düşünüp anket hazırlıyabiliyorsam zaten aksini yapmam ayıp.ayrılırdım adamı onu sevmeyen bir kadınla yaşamak zorunda bırakmazdım.çocuk sorun değil çocukları bu işe alet etmek bahane...
22 Şubat 2007
trkyyy: Kadın zorla değilse bile, ataerkil bir ailede, baba isteğiyle evlenmişse günahı var mıdır acaba? Hayatında hiç sevmemiş, herhangi bir erkekle yakınlaşmamışsa bile...Düşünün..Sonuç ayrılık olacaksa kocanın vebali yok mudur burada? Geçen 10 yıl, kocaya verilen en büyük zaman (kendisini sevdirmesi için ödül) değil midir? Ve bu süre, bir kadının ailesi ve çocuğu için yaptığı en büyük fedakarlık sayılmaz mı? Çocuğun mutluluğu biraz da (bence bütünüyle) eşlerin mutluluğuyla doğru orantılı değil midir?
22 Şubat 2007
more: aşk,entrika,ihtiras,fedakarlık,kumpas....
22 Şubat 2007
dpd06: ya aslında çocuk işi biraz zorlaştırıyor ama artık boşanmalar arttı.eğer pedagojik destek alırsak çocuğun psiklojisine bi zarar gelmezdi heralde.bi de ekonomik özgürlük elimde olursa neden sevmediğim biriyle durayım ki.
22 Şubat 2007
eyigunler: biri kapmış biri kapılmış ve ortada yenilen bir hurma;güzel senaryo...peygamberimiz şöyle söylemiş:helal kılınanların en sevimsiz olanı boşanmadır. kalbin atışları çocuktan ziyade bir başkasına yöneldiğine göre aranızda ülfet kaybolmuş dikiş tutmaz allah çocuğunuzu esirgesin...
22 Şubat 2007
62yurtsever: Hayat zevk aldığın sürece anlamlıdır.Acı çektiğin bir hayatı sürdürmek isterim diyorsan , sen bilirsin.
22 Şubat 2007
denememgerek: empati kuruyorum... eğer yazdığın cümleler gerçekten demek istediklerinse ve aradan on yıl geçmesine rağmen bir şey değişmediyse, önce hanımı 'bu böyle gitmez' deyip yavaştan uyarırdım, sevginin iki taraflı olduğunu hatırlatırdım, belli bşir süre sonra değişim göstermezse kesinlikle ayrılırdım. Evet çocuk etkilenecek ama, çocuk bulunduğunuz ortamdan da etkileniyordur şu anda.
22 Şubat 2007
Bilgehan: Sevgi emek ister ! Sevgi belirli bir zamana kadar seçim yapabilme gücünü de barındırır. Oysa ki kritik zaman bittiğinde seçimler yerini sorumluluklara terketmeye başlar. Soruda belirttiğin 'çocuk' tüm kararları yeni baştan gözden geçirmenizi sağlayan çok çok güçlü bir etkendir. Çocuğun varlığı bu olayda bir ayrıntı değildir. Belki de vereceğiniz kararın asıl kaynağı onun varlığıdır. Üzgünüm de çocuk sahibi olmuşsanız artık kalbinizin atış hızı değil ona karşı sorumluluklarınız belirler kararı..
22 Şubat 2007
unfaithful: inan ayrılırdım
21 Şubat 2007
dope: vauvvv bir an düşünmezdim,haketmiş ve ayrılıp hayatımda tatamadığım o duygu boşluğunu doldururdum hemen.
21 Şubat 2007
hellfire: insan nerede mutlu oluyorsa orada olamlıdır
21 Şubat 2007
kucukkadin: Cok zor bir durum ama o kadar sene dayanamazdim,diye düsünüyorum.Cocuktan önce bosanirdim baska biri olmasaydi bile...Nereye kadar surecek ki,ayrilirdim muhtemelen
21 Şubat 2007
president519: yok daha neler
21 Şubat 2007
annabell: sevmediğim insanla hayat geçiremem. hemen ayrılırdım
21 Şubat 2007
manas: "Ya başlamalı,ya da bitirmeli"(Ovidius)Bu kadın başlamayı tercih etmiş,baştan hiç girmeseydi veya olmayacağını anladığı ilk anda ilk bir kaç yıl veya aylar içinde bitirse olabilirdi.Ama çocuğu olduktan sonra ve aradan 10 sene geçtikten sonra başka birisi için ayrılmayı düşünmesi olmaz.
21 Şubat 2007
umitturgut: başkalarının hayatı die bi film var. bi izleyin daha farklı düşünürsünüz. başkalarının hayatını yaşama kendi hayatını düşün...
21 Şubat 2007
dilek06: dur durduğun yerde.
21 Şubat 2007
fasli: Çocuk varsa ayrılmak imkansız bana göre ..
21 Şubat 2007 . Polemikleri Oku
Selwi: ortam müsaitse ayrılırdım.çünkü kalp başkası için çarpıyo rol yapmaya gerek yok diye düşünüyorum..aşk başkaaa.
21 Şubat 2007
yalnızdeniz: Kadınlar kafaya takarsa ortalığı yangın yerine çevirir,arkasına bakmadan terkeder giderler,yeter ki,istesinler!..Çocuk için hayatını yaşamadan mı mutsuzluğu sürdüreceksiniz?Çocuk kendi hayatını bir şekilde kuracak,ona anlatmaya çalışarak durumu ikna edeceksiniz.Hayat sizin ellerinizde,ister hayat kuşunu uçurursunuz özgürce,ister mutluluk kapısını kapatır şiddete varan ,cinsel isteksizlikler yaşanan yatak odalarına hapis olursunuz.!Hayat çok kolay aslında,cesaret ve ne istediğini bilmek problem!.
21 Şubat 2007
quixsilver: ayrılmazdım ama onunda beni sevmediğini bildiğim zaman ayrılırdım
21 Şubat 2007 . Polemikleri Oku
Anketi oluşturan üye: trkyyy . 18 Şubat 2007