fidem:
Arabaya atlar amaçsızca sürerim. Sevdiğim bir albümü koyarım, bir yandan da onu dinlerim. O arada arabamla dertleşirim, ağlamak geliyorsa içimden ağlarım veya ters teper, deli gibi gülerim. Sonra çılgınlar gibi üretmeye başlarım. Yazarım, senaryo, hikaye, ne olursa artık...Patlama noktası geçince gider anneme sarılırım, kucağına yatıp mıymıymıy kafasını şişiririm. Sonra bir kahve yaparım ikimize. Ve...bitti gitti:)
28 Haziran 2008
