uslu yadigar: Akşam yedi'den sonra. Telefondan vakit bulabilsem gün içinde de düşünecem. Sabah yedide bir çalmaya başlıyor akşam yediye kadar. Yedi de evin kapısını bir açıyorum,sessizlik ve yalnızlık. Tamam diyorum, maneviyat başladı, yansın mumlar, gelsin günahlar..

drosophila: İnsanın aklına her zaman gelir. Her gün bir ya da birkaç kez düşünürüm. Bana huzur veriyor ölümü düşünmek. Ve ilham... :)

ibrahimpekin: Çok sık değil ama düşünürüm yani. Zamana bölemem ne kadar düşündüğümü. Bugün birçok kez düşünürüm yarın hiç düşünmem, böyledir bu. Düşünmek de gerekiyor ister istemez.

berxay: Zorlu bir ergenlik geçiriyorsanız, çevrenizde ölümler oluyorsa, hayat sizi mutlu edemiyorsa, e biraz da depresifseniz çok defa oluyor.

dpd06: Anca çevremde biri ölecek de o zaman. Şu ana kadar da yaşamadım, çok yakınım ölmedi henüz. Zaten ölümü sık sık düşünmek de iyi değil, pat diye gidiyorsun zaten düşünüp zaman kaybetmeye gerek yok.

esrar-ii: Günlerle belirtemem ama genelde diyebilirim.Kuruntulu bir yapım vardır ki hayatımız bir pamuk ipliğine bağlı iken küçücük bir bahaneye bakar bu iş.