fidem:
İnsasanın kendisiyle başlar her şey... Daha sonra doğayı sever, örneğin karda yürüken çıkardığı sesleri, yağmur yağarken koca bir bulutun arkasından sırıtan güneşi, küçük bir köpeğin çakmak çakmak gözlerini... Sonra 'an'ları sever insan. 'An'larına 'anlam'lar kattıkça mutlu olur, anılar oluşturur...Ve böylece aşka yaklaşır insan. Yani insandır aşkı kalıcı kılan, yine insan...
6 Ekim 2008