Yarıda kalmış aşklarının hesapları içinde | Denizlere açıldı içimizden biri | Niçin gittiğini söylemeden | Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri | Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden | Bulacak sanıyordu yenilikleri | Her an bir yeni su vardı | Her yeni suda bir yeni an | Deniz, dalgalarıyla gösteriyordu dışından | Yaşananla düşünülenler arasındaki farkı | Bitmiyordu köpüklerle renkler | Bir başka damlada, bir başka ışıkta başlamadan | Gözlerinin önünde bir oyun, ardında bir oyun... Özdemir Asaf'ın da değindiği gibi, ruhun isteksizliğinden nasıl başladı nasıl bitti anlayamadığınız, başka şartlarda olsa böyle olmazdı dediğiniz bir ilişkiniz/arkadaşlığınız oldu mu?