POLLİN ABLA: Biri giriyor hayatınıza. Zaman ile ona hem alışıyorsunuz hem de aşık oluyorsunuz. Ama o sizi kardeşi gibi görüyor. Sevginizi öğreniyor ve günün birinde size düşmanın bile söylemeyeceği şeyleri söylüyor. Kalbinizi, umutlarınızı, hislerinizi paramparça ediyor. Sonra size bunu sizin iyiliğiniz için yaptığını, böyle sürekli acı çekeceğinize bir kere çekip ondan nefret etmeniz gerektiğini ve bu yüzden yaptığını söylüyor. Ama siz ona hala deli gibi aşıksınız. Pollin Abla bu yapılan bir iyilik midir yoksa kötülük müdür?