servetcembar: Akım bokum boş ver... Olabildiğince oku...

sekendiz: Postmodenizm bu aralar en haşır neşir olduğum şey.

keremege: Toplumsal Gerçekçiler; Nazım Hikmet, Atila İlhan, Ahmet Arif, Yaşar Kemal, Sabahattin Ali, Ataol Behramoğlu...Realizmi de arka plana atamam. Hikaye ve romanda bu akım ön plandadır...Bu demek değil ki; diğer akımlardan zevk almam. Hep dediğim gibi aslında, hepsinin verdiği zevk ayrıdır...

ibrahimpekin: Realizm ve romantizmi ekledim ama romantizme ortadan baktım. Natüralizm de olsun.

pinokyo: Özellikle edebiyatta sembolizm birde Toplumcu gerçekçiler. Kısaca yaşasın 2. Yeni :)

aimar48: kendim de gerçekçi bir insanım hayat felsefem de budur. realizm/gerçekçiclik en sevdiğim edebi akımdır

bjk1903: Günümüz sanat dünyasında gerçekçiliğe pek değer verilmiyor. Buna rağmen realizm bana hep daha etkileyici gelmiştir.

berxay: Bir tane vardı, toplum dışına itilmiş kişilerin hayatını konu alan. Hayat kadını, katil, psikopat, hırsız vb. sanırım Realizmdi. İşte bir Realizm bir de Empresyonizmi severim.

dpd06: İlk başta Tolumcu-Gerçekçilerin şahı, babası, atası, ilahı Steinbeck eserleri gelir. Sonra yine aynı topluluktan Jack London var ki okurken sizi duvara duvara çarpar. Nazım Hikmet Yaşar Kemal de bu güruhtan, demek ki ben hep gerçekleri seviyorum. Kaldı ki Victor Hugonun Sefilleri de bence bu gruba girmeli.