Anket Sitesi

Ankete Yazılan Yorumlar

Cep telefonun olmadığı zamanlarda buluşma ; (Yaşı küçük üyelerimiz kusura bakmasın)

anafor: Biz o döneme gelmedik, yani ilk sevgilim var iken, telefonum da vardı :)
7 Aralık 2012
esrar-ii: Bundan on yıl kadar öncesini hayal edince balkondan balkona sinyalleşiyorduk:)Işıkları aç kapa şeklinde de oluyordu.Gerçekten zor oluyordu ama ne sevimlice:)
4 Ağustos 2011
ozcangulay: çok zor oluyordu:)
2 Mart 2011
belen: Tahminen ilkokulda fakandım herhalde.Tatilde memlekete falan giderdik annemle.Babam çalıştığı için gelemezdi.Bütün parama jeton alırdım ve babamı arardım her gün.Telefonda sesini duydukça çok duygulanır suçluluk duyardım onu yalnız bıraktığım için.Ne yiyor nasıl uyuyor yoruluyor mu diye hep onu düşünürdüm.İyi ki de aramışım onu o zamanlar.Şimdi arayacak bir babam yok çünkü.Huzur içinde yatsın babacığım:(
13 Kasım 2010
risusx: 19 yaşındayım ama bunlara yetişemedim. Sorusu olan?
9 Mart 2010
krgöz: Ben yetişemedim gerçeten, ama ev telefonuyla gizli gizli haberleşerek konuşup, buluşup evlenen yakınlarım var, hoşçakal...
2 Mart 2010
ukela: Ben yetişemedim bunlara ama en çok duyduklarımdan ikisini işaretledim. Ama herhalde o dönemde her şey daha bir değerliydi.
6 Ocak 2010
kagu: Düşünüyorum da zoruş baya o zamanlar iletişim kurmak, stresliydi çok :)
12 Aralık 2009
sevgiozlemi: Benim sevdiğim kişi bizim mahallede oturuyordu o zamanlar :) Aslında cep telefonu bayağı yaygındı ama ben kullanmıyordum. Onu görebilmek için hep onun gezdiği yerlerde bulunmaya çalışıyordum. Ya da ev telefonundan kaçak konuşmalar yapıyorduk işte :)
2 Aralık 2009
Ugugug: Cep telefonu olmayan zamanlara yetiştim lakin buluşacak kimsem yoktu.
1 Aralık 2009
yalnızdeniz: Jetonlu telefonlar bir alemdi,gece yarılarına kadar tek jetonla sabaha kadar konuş,kız tarafı müsaitse...hey gidi...Bakkala telefon gelirdi,evden koşarak giderdik ,duymasınlar diye küçük sesle konuşur randevu ayarlardık vs...Evliyken bile 118den numaramı bulup arayan gençlik sevgilileri oldu...
4 Kasım 2009
çiçek: Hatta buluşmaya giderken bazen bir kaç arkadaşla giderdik.Soran olursa arkadaşlarla dolaşıyorduk demek için.Ha o mu ;bize sadece bir adres sordu.
3 Kasım 2009
çiçek1907: Cep telefonu olmadığı zamanları bilmiyorum yaşım gereği.Yaşamadım hiçbirini. :)
24 Ekim 2009
ayazcem: Arkadaşlarımızla topluca buluşur evlerinden bir bir toplardık herkesi,bir oraya yürü bir buraya toplanana kadar akşam olurdu.Onun dışında maç yapacağımız saatler bariz belliydi herkes orda olurdu zaten...
22 Ekim 2009
pinokyo: Valla biz çocuktuk zati o yıllar. Topun sesini duyar çıkardık. 'Cutonk' diye bir ses çıkıncada tüyerdik. ( Niye tüymeyelim yine kırdık camı) Öyle işte zati 'ulan niye büyüdüm ben' diye dertlere gark olmuşum daha fazla yazmayım yoksa böyle nostaljik anketlerde gözüme toz kaçıyor duygu seline kapılıyorum.
16 Ekim 2009
_marlyn_: Evimize çok yakın teyzesi oturuyordu, yaz tatillerinde sık sık uğrardım, belki köydedir de teyzesine gelmiştir ümidiyle. O, bunu bilmiyordu tabii...
15 Ekim 2009
as1908: Güzel günlerdi. Şu saatte şurada olurum dediğimizde olurduk. Şimdi hemen cepten arayıp sallıyoruz.
15 Ekim 2009
quartz: Sözleşirdik o saatte orada olurduk, geç geleni de belli bir süre beklerdik, eskiden bu kadar trafik yoktu herkes zamanında yetişirdi yada eskiden herkesin işi gücü yoktu sorun olmazdı şimdi tüm arkadaşlarım çalışıyor mecbur msndi, e-posta idi bırakın cep telefonunu haberleşmeye çalışıyoruz.
12 Ekim 2009
ışıl_ışıl: Sabit telefon kullanır, buluşma yerini ve zamanını akşamdan belirlerdik. Programda bir aksilik olduğunda sabah evden çıkmadan arayıp ulaşmaya çalışırdık. Evden çıkılmışsa, çaresiz durumda kalacağımızdan, aksilik çıkmamasına ve de kimseyi ekmemeye dikkat ederdik. Yani şimdiki gibi buluşmaya az bir zaman kala ben yorgunum gelemeyeceğim durumları pek olmazdı...
12 Ekim 2009
Held: Coculugum avuc ici kadar kücük bir sehir olan Bayburt ta gectigi icin, haberlesme konusunda hic bir zorlugumuz yoktu.Yani telefona falan ihtiyac yoktu zaten.
12 Ekim 2009
servetcembar: Bir türlü buluşamazdık zaten...Ya anası açardı telefonu,ya babası...Ya bir kalk da şu telefona bak...:))...
11 Ekim 2009
keremege: O zamanlar daha bir doğaldık sanki. Bu konuda zorlandığımızı da hiç hatırlamıyorum. Yer zaten belliydi, zamanı da ev telefonlarıyla hallederdik. Kapısı kapanan telefon kulübelerini ve jetonları hatırladım, hüzünlendim birden, hey gidi günler...
11 Ekim 2009
siyahmasal: Ankara'da olanlar bilirler meşhur bir YKM ve Gima önü vardı, yegane buluşma yeri orasıydı.Şimdi cep telefonumuz olduğu halde buluşmak sorun oluyor o zamanlar nasılda kolay hallederdik işimizi,akşamdan arar ona göre hareket ederdik...
10 Ekim 2009
ibrahimpekin: Sanırım en garantilisi 'yarın şu saatte burada buluşalım' olur :)
10 Ekim 2009
JohnNash: Ateş yakardık, dumanlaşırdık.
9 Ekim 2009
kkaappttaann: Mektup yazar güvercinin kanadına bantlardık,ne günlerdi be:)
9 Ekim 2009 . Polemikleri Oku
Mohikan: Gayet nostaljik,sonraki buluşmanın tarihini bir öncekinde belirleme yöntemini kullandık bizler de.Bir de mektuplaşmak vardı,ahh ahh.
9 Ekim 2009
dpd06: Jetonlar ne güzeldi değil mi?Sarı ptt jetonları...Ev telefonlarıyla haberleşirdik ya da şu saatte,şurda ol derdik.Başka çare mi vardı?Gerçi ben küçük yerde büyüdüm,arkadaşlarım genelde komşularımdı ama olsun:)
9 Ekim 2009
Anketi oluşturan üye: durgul . 9 Ekim 2009